Niedługo wychodzi: Password - Mirjam Mous

Polski tytuł: Password
Oryginalny tytuł: Password
Autorka: Mirjam Mous
Tłumaczenie: Anna Stolarczyk
Język oryginału: niemiecki
Ilość stron: 328
Wydawnictwo: Dreams
Kategoria: kryminał/thriller
Premiera: 25 lipca 2013
Oprawa: miękka + skrzydełka

Niedługo trafi na półki najnowsza książka Mirjam Mous, która znana jest z powieści Boy7, pt. Password. Przyznam, że ten tytuł jest naprawdę bardzo intrygujący i z chęcią sama przyjrzę się mu bliżej, tym bardziej, że nie miałam jeszcze okazji poznać żadnej powieści tej autorki, a naczytałam się naprawdę wiele pozytywnych opinii na temat Boy7. I tak w kwestii przypomnienia: Password to nie jest kolejna część książki Boy7 - to całkiem inna historia. A o czym będzie opowiadać?

Mick, wchodząc do pokoju swego najlepszego przyjaciela Jerro, dostrzega, że ten leży nieprzytomny. Szybko powiadamia pogotowie. Ponieważ nie należy do rodziny, nie wolno mu towarzyszyć w karetce. Lecz gdy chwilę później w szpitalu chce się czegoś o nim dowiedzieć, spotyka go coś osobliwego.

Na Stefana czeka pod szkołą nieznany mężczyzna. Chłopiec mu nie ufa, więc odchodzi. Czego ten facet od niego chce? Stefan rozpaczliwie próbuje zgubić śledzącego go człowieka.

Życiorysy trzech chłopców splatają się ze sobą w szczególny sposób. Przedziwne wydarzenia następują jedno po drugim, a Jerro i Stefan znajdują się w wielkim niebezpieczeństwie. Natomiast Mick  dochodzi do szokującej prawdy...

Budynek szpitala składał się z szarych kamieni i mnóstwa szkła. Mick przemknął niepostrzeżenie obok portiera i skierował się w stronę recepcji. Przed ekranem komputera siedziała kobieta. Na jej przednim zębie z prawej strony migotał diamencik.

– Dzień dobry – powiedziała. – W czym mogę pomóc?

– Przed chwilą przywieziono tu karetką mojego przyjaciela – Mick wciąż nie mógł złapać tchu po szaleńczym pędzie na rowerze. – Jerro Prins. Chciałbym się dowiedzieć, jak się czuje.

– Hmmm –  kobieta kliknęła coś na komputerze. – Jerro Prins mówisz?

– Tak –  Mick skinął głową tak mocno, że miał wrażenie, jakby mu miała odpaść.

– Przykro mi, nikogo o tym imieniu i nazwisku do nas nie przywieziono.