295. Wyspa potępionych - Melissa de la Cruz

Polski tytuł: Wyspa potępionych
Oryginalny tytuł: The Isle of the Lost
Autorka: Melissa de la Cruz
Wydawnictwo: Egmont
Ilość stron: 320
Kategoria: literatura młodzieżowa
Wydanie polskie: 2015
Wydanie oryginalne: 2015
Cena z okładki: 29,99 zł
Ocena: 6/10


Dwadzieścia lat wcześniej wszyscy złoczyńcy zostali wygnani z państwa Auradonu i zesłani na Wyspę potępionych, gdzie nie mogli już więcej używać swoich magicznych mocy. To okrutne, ponure i mroczne miejsce otoczone zostało polem energii, które ma uniemożliwić czarnym charakterom ucieczkę z wyspy. Mieszkańcy Auradonu mogą się łudzić, że źli bohaterowie już nigdy więcej nich nie będą niepokoić, jednak w Zakazanej Twierdzy zaczynają dziać się niepokojące rzeczy. Mal, Evie, Carlos, Jay - dzieci Diaboliny, Złej Królowej, Cruelli de Mon i Jafara - postanawiają zrobić wszystko, by móc przywrócić magię i przynieść radość rodzicom.

Uwielbiam bajki Disneya. Któż ich nie lubi? Bardzo często zastanawiałam się właśnie nad dalszymi losami czarnych charakterów występujących w każdej bajce, więc gdy dowiedziałam się, że Melissa de la Cruz stworzyła powieść, w której źli bohaterowie wiedliby prym, po prostu wiedziałam, że to książka idealna dla mnie. Liczyłam na sporo dobrej zabawy, humoru oraz przygody i dokładnie to otrzymałam w tej powieści! Już dawno tak dobrze się nie bawiłam przy czytaniu książki.

Zacznijmy od tego, że to świat, w którym wszystko jest inne. Autorka odwróciła w bohaterach najważniejsze wartości: to, co jest złe uważają za dobre, a wszystko, co dobre jest po prostu złe. Przejawia się to nawet w najmniejszych rzeczach w tej powieści. W fakcie, że główni bohaterowie jedzą spleśniałe babeczki na śniadanie lub chodzą do szkoły na cmentarzu. Nawet ich najlepszą oceną jest ocena Z! Zazwyczaj, gdy autorzy tworzą świat, w którym wszystkim wartościom zostały nadane nowe nazwy, coś zawsze musi pójść nie tak. Gdzieś nie dopilnują fabuły bądź akcji i zaczną pisać, jakby to była normalna książka. Melissa de la Cruz trzymała się tutaj tonu, który nadała tej powieści - jeśli bohaterowie są źli to wszystko wokół nich ma o tym świadczyć. Atmosfera na wyspie, wychowywanie ich przez rodziców, nawet przedmioty w szkole. Niesamowicie spodobało mi się to, co autorka tutaj stworzyła i przyznam szczerze, że chętnie powróciłabym do tego świata jeszcze raz.

Nasi główni bohaterowie są źli, jednak jak w każdej tego typu powieści jest w nich jakiś pierwiastek dobra, o którego istnieniu nawet nie chcą słyszeć. Zazwyczaj na wyspie każdy uważał tylko na siebie i nie istniało coś takiego jak przyjaźń, jednak Melissa de la Cruz pokazała, że przyjaciół można spotkać w najdziwniejszych i najbardziej przypadkowych sytuacjach. Relacja Mal, Evie, Jaya i Carlosa naprawdę niesamowicie mi się podobała, a przy okazji autorka potrafiła dalej trzymać się tej baśniowej konwencji i nasi bohaterowie również przejawiali w sobie cechy charakterystyczne dla swoich złych rodziców.

Powiem Wam, że od czasów Miasta kości nie czytałam tak zabawnej książki. Zazwyczaj pojawiały się pozycje, które wywoływały uśmiech na ustach, jednak przy niektórych dialogach prowadzonych między bohaterami po prostu wybuchałam śmiechem na głos, gdyż niestety nie dało się od tego powstrzymać. Dosłownie wszystko w tej książce mnie rozśmieszało w bardzo pozytywny sposób. Sam świat wykreowany przez autorkę wydał mi się naprawdę zabawny i byłam nim zachwycona, gdyż czułam się jakbym na nowo wróciła do wszystkich tych bajek. Jestem naprawdę mile zaskoczona tą powieścią!

Wyspa potępionych pokazuje to, co naprawdę mogłoby się wydarzyć z wszystkimi czarnymi charakterami bajek Disneya. Zakochałam się w tej książce i rozśmieszyła mnie ona do łez. Wydaje mi się, że do idealna powieść dla młodszych czytelników, którzy również uwielbiają bajki Disneya, gdyż to na pewno im się spodoba. Gdybym była nieco młodsza to z pewnością byłabym nią jeszcze bardziej zachwycona, więc to świetny prezent dla młodszej siostry bądź brata. Naprawdę polecam!


Za możliwość przeczytania Wyspy potępionych dziękuję wydawnictwu Egmont.

9 komentarze:

  1. Ta powieść bardzo mi się spodobała i cieszę się, że i tobie przypadła od gustu. I masz rację - była bardzo zabawna!

    http://ksiazkowniaa.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  2. Może kiedyś się skuszę, kto wie, jednakże teraz jakoś nie mam zamiaru jej przeczytać.

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Też lubię bajki Disney'a, a książki na ich bazie uwielbiam, ale do tej jednak jakoś nie mam przekonania. Chyba jestem troszkę za stara na nią... :/

    Zapraszam do siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Pomysł na fabułę faktycznie jest bardzo ciekawy. Ja sama uwielbiam bajki Disneya, więc myślę, że ta książka również przypadnie mi do gustu ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Interesująco się zapowiada i na pewno przeczytam, ale póki co muszę uporać się z książkami, które czekają na moim biurku;)

    OdpowiedzUsuń
  6. Czytałam już i bardzo mi się podobała. Całość stanowi ciekawy książkowy prequel do filmowej opowieści, która tak dobrze obrazuje dalsze losy Następców. Film także jest zabawny, to troszkę musical więc piosenki świetnie się komponują w całość. Polecam film i czekam na dalsze część tej opowieści: ma powstać kolejna powieść oraz następny film o Następcach ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. Ooo bardzo intrygująca pozycja.. :)
    Ale czy jako 17 latka nie jestem na nią za stara? :D
    Oglądam bajki do tej pory.. no to może nie..
    Sięgnę po nią ;)

    Pozdrawiam
    Iza z bloga ksiazkomaniacyrecenzje.blospot.com

    Niech książki będą z Tobą ! :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Właśnie kończę czytać i, choć już jestem z lekka za "stara" na takie książki, czasem fajnie jest przeczytać coś lekkiego, wciągającego i z dodatkiem ciekawej fabuły ^^

    OdpowiedzUsuń
  9. kocham Wyspę Potępionych tak samo jak Następców <3
    a muzyka z filmu świetna :)

    OdpowiedzUsuń

 

Blog Archive